خودکشی.. شهامت وجسارت ویا فرارازواقعیت ها؟؟؟............سروی

بر کدام جنازه زار می زند این ساز؟

بر کدام مرده ی پنهان می گرید؟

این ساز بی زمان؟

در کدام غار؟

بر کدام تاریخ می موید این سیم و زه ؛این پنجه ی نادان؟

در بعضی اوقات فشار مشکلات باعث میشود تا به مسایل نا خوشایندی فکر کنیم و راههای نا مناسب را برگزینیم ؛راهی برای فرار از مشکلات ....... آخرین مرحله....... .

مدتی است که در مجلات , روزنامه ها و....... به راهکار های جدیدی بر می خوریم که از آنها برای فرار از مشکلات استفاده می کنند.مثل:مرگ........خودکشی........ .

خودکشی...

در  این مورد بسیار فکر کردم.که اگر این کار را انجام بدهم براحتی میتوانم از مقابه با یکسری مسایل پرهیزکنم.ولی...به این نیز فکر کردم که چه کسانی را دوست دارم ؛مادرم و پدرم و خواهرم و... ؛و این را هم باور داشتم که هیچ وقت راضی به ناراحتی آنها نمی شوم.پس این فرضیه را به کلی کنار گذاشتم چون نمی خواستم خانواده و اطرافیانم را به واسطه ی بی فکری و خودخواهی های خود ناراحت کنم.

به نظر من کسانی که به خودکشی دست می زنند آدم های با اراده وجسورو در عین حال خودخواه و ترسویی هستند.!!...خودخواهند چون حاضرند برای راحتی خودشان اندوهی شاید ابدی را برای دیگران بحابگذارند وترسو هستند زیرا توانایی مقابله با مشکلات را ندارند.

متاسفانه خودکشی امروزه مساله ایست که نه تنها جوانان بلکه افراد با تجربه نیز از آن برای فرار از مشکلات  استفاده می کنند.

برای مثال :دوستی دارم که به دلیل شکاک بودن مادرش دست به خودکشی زد.........دوست دیگری دارم که به خاطر زندگی با پدر و زن پدر و خیانت مادرش بارها دست به خودکشی زده ولی هر بار به طریقی نجات یافته.......وآقای با تجربه ای را میشناختم که با شنیدن اینکه احتمال دارد پسرش بر اثر بیماری فوت کند خود کشی کرد و بعد خودکشی او همچنان فرزندش به زندگی اش ادامه می دهد.

پس خودکشی را می توان عکس العملی سریع و غیر قابل جبران دانست ؛بهتر است با فکر کردن درباره ی عواقب آن ازانجامش بپرهیزیم و راه های بهتری را انتخاب کنیم.